فناوری نانو از شاخه های پژوهشی جدید محسوب می شود که فرصت های قابل توجهی برای ساخت محصولات جدید در شاخه های مختلف علوم پزشکی و دندانپزشکیایجاد کرده است .
به طور مثال به کارگیری نانوتیوب هایی کربنی در مواردی مثل تیتانیوم یا زیرکونیا باعث شده اند که بارسطح و ساختار سطح ایمپلنت ها تغییر کند.
در ادامه به چگونگی عملکرد این مواد در سطح ایمپلنت های دندانی پرداخته ایم.
نانوتکنولوژی به دانشمندان اجازه داده که بتوانند رویداد های بسیار نادر را کشف کنند .
یکی از این رویداد ها در دندانپزشکی ایمپلنت رخ داده است .
به طوری که با به کارگیری این رویداد قادر به رهایش کافی دارو در بدن هستیم و دیگر نیازی به مصرف آنتی بیوتیک نمی باشد.
درصورتی که بافت کافی برای ایجاد لب یا کام وجود نداشته باشد،شکاف کام یا شکاف لب اتفاق می افتد که بررووی زیبایی فرد تاثیرگذار است.
حال این سوال پیش می آید که تاثیر ایمپلنت های کاشته شده در این نواجی چگونه است.
در ادامه به بررسی کامل این بیماری و چگونگی درمان آن با ایمپلنت دندانی خواهیم پرداخت.
کاشت ایمپلنت برای افراد مبتلا به بیماری ای دی ممنوع نمی باشد.
بلکه ریسک احتمال پس زدن ایمپلنت در آن ها نسبت به افراد دیگر بیشتر نمیباشد.
از طرفی باید درنظر داشت که رشد جمجه بر عملکرد ایمپلنت تاثیرگذار می باشد.
همانطور که می دانید ایمپلنت های دندانی شکل های گوناگونی داشته و برحسب موقعیت و شکل فک بیمار انتخاب می شوند
توجه به این نکته ضروری است که شکل ایمپلنت در میزان درد بیمار به شدت تاثیر گذار است
در ادامه مقاله به تاثیر نوع ایمپلنت بر میزان درد پس از جراحی ایمپلنت در تمام افراد پرداخته ایم
به کارگیری ربات های انسان نما در کنار دندانپزشک به عنوان دستیار در تشخیص و درمان بیماری های دندانپزشکی به شدت تاثیر گذار بوده است.
از این سیستم رباتیک به جهت جراحی کاشت ایمپلنت با کمترین میزان آسیب به بافت استفاده می شود.
چرا که جراحان دیگر اندازه موتور جراحی را کنترل نمی کنند.
و این ربات به طور خودکار تمام عوامل مربوط به جراحی را زیر نظر می گیرد.
از آنجایی که پوکی استخوان باعث کم تراکم شدن استخوان می شود.
برای کاشت ایمپلنت در بیمارانی که از پوکی استخوان نوع اول رنج می برند،محدودیت هایی وجود خواهد داشت .
ولی در بعضی از شرایط دندانپزشک نمی تواند این درمان را به بیمار توصیه کند.
به همین منظور در ادامه پژوهشی در این خصوص گرد آوری گردیده است.
قرارگیری ایمپلنت دندان در موقعیت کامل خود با دقت ده برابر یشتر از دقت عادی با به کارگیری این سیستم تکنولوژی امکان پذیر شده است.
چرا که جراح با استفاده از این فناوری عمق مته را درک کرده و همچنین جراح به تجسم محل ایمپلنت می پردازد.
به طور کلی هدف از این تکنولوژی این است که روش های جراحی موجود قابل پیش بینی تر باشند.
