در کاشت ایمپلنت های دندانی گاهی شرایط به صورتی است که پیجیدگی های یجاد می شود . از جمله این پیچیدگی ها می تواند به زاویه دار گذاشتن ایمپلنت بی دندانی اشاره کرد از دلایل کار گذاری زاویه دار ایمپلنت ها می توان 1 اشتباه جراح ایمپلنتولوژی 2- کمبود تراکم استخوانی فراهم برد . از این رو هیچ روشی جز زاویه دار کردن ایمپلنت نمی باشد تا ایمپلنت به طور کامل در استخوان قرار گیرد
در ۴ دهه اخیر، ایمپلنت های دندان کیفیت زندگی میلیون ها بیمار را بالا برده اند، هرچه این نوع درمان قابل پیش بینی تر می شود، فوائد آن واضح تر می شود، نیاز شدید به ایمپلنت ها ، منجر به تقاضای بالای آن ها در بازار شده است.
اگرچه بسیاری از مطالعات نتایج امیدوار کننده ای داشته اما همچنان با چالش هایی همراه است که به اپراتور و بیمار مرتبط است، چالش های مربوط به آناتومی منجر به فاصله گرفتن از ایمپلنت ایده آل می شود، ایمپلنت ها را می توان به شکل زاویه دار کاشت ایمپلنت و اباتمنت ها را به شکل دلخواه انتخاب کرد، تا به این مشکلات غلبه کرد، هدف این گزارش بازیابی ۶ ایمپلنت ناهماهنگ در فک بالاست که پروتز ثابت بر روی آن ها قرار دارد.
خانم ۴۶ ساله ای با ۶ ایمپلنت در فک بالا، ۵ ماه پیش برای بازسازی به کلینیک مراجعه کرد.پزشک او بخاطر زاویه ی ایمپلنت های کاشته شده، از بازسازی فک بالا امتناع کرد.
با معاینات متوجه شدیم، این شش ایمپلنت انحراف شدیدی به سمت buccal دارند. همه ی ایمپلنت ها محکم و ثابت بودند.
طرح درمانی ما شامل ۲ اباتمنت سفارشی، دو سوپر استراکچر، یک پروتز ثابت بود که با پیچ نگهداشته می شود.
درمان ابتدا با قالب گیری اولیه آغاز شد، سپس قالب نهایی از فک بالایی با ماده ی پلی وینیل سیلوکسان تهیه شد تا کپی برداری دقیق تری از ایمپلنت ها داشته باشیم، سپس ارتباط بین فک بالا و پایین با قرارگیری ماده پلی وینیل سیلوکسان در سطح آکلوزال با قالب گیری بررسی شد.
بعد از اینکه همراستا سازی دندان ها کامل شد، دندان مصنوعی آزمایشی، برای بیمار نصب شد و از او تاییدیه گرفته شد، سپس الگوی مومی، قسمتی که پیچ می شود تهیه شد، کست ها بر اساس موقعیت دندان ها، آماده شد.
مناسب بودن چهارچوب (frame work) در مطب بررسی شد.
نصب دندان مصنوعی آزمایشی دوم، انجام شد تا محور آکلوزال، زیبایی، صحبت کردن، ارزیابی می شوند.
بعد از تاییدیه بیمار نمونه اصلی در لابراتوار تهیه شد.
اباتمنت ها در داخل دهان قرار گرفتند، و با نیروی ۳۵ نانو سانتی متر، تنظیم سطح آکلوزال انجام گرفت و درنهایت پولیش شد.
تمام پیچ های نگهدارنده پروتز نصب شدند، و جای پیچ ها با مواد کامپوزیتی پوشانده شد.
بیمار هیچ گونه مشکلی با ایمپلنت ها و بازسازی در یک سال اول نداشته . این گزارش نشان داد چگونه با چالش ناهماهنگی ایمپلنت ها برخورد کنیم، این تکنیک روش عملی و امکان پذیر برای بازسازی ایمپلنت های ناهماهنگ است