یکی از عوامل موثر در رسیدن به موفقیت کاشت ایمپلنت استفاده از برند های معتبر میباشد؛که دندانپزشک باید از برندهای معتبر برای کاشت ایمپلنت دندان استفاده کند.

افرادی که دارای بیماری های جانبی میباشند،بایستی با درمیان گذاشتن بیماری ،دندانپزشک را نسبت به انتخاب شیوه درمانی یاری کنند .

در موفقیت ایمپلنت دندانی،نوع روند درمانی  از پیش گرفته شده نیز تاثیرگذار است .






مطالعات مقطعی نشان می دهد، که درمان ایمپلنت در بیماران انتخاب شده بسیار قابل اعتماد و ایمن می باشد. مزایای طولانی مدت درمان ایمپلنت عبارتند از :
• راه حلی طولانی مدت برای جایگزینی دندان افرادی که دندان های خود را از دست داد اند،
• مزایای قابل توجهی در بهبود کیفیت زندگی و رفاه حال بیماران
• جلوگیری از تحلیل استخوان فک

ایمپلنت دندان و عوامل موثر در افزایش موفقیت جراحی
همچنین نتایج مطالعات نشان داده که ممکن است عوارض ایمپلنت نیز رخ بدهد و یا برخی از جراحی های ایمپلنت با شکست مواجه شوند.
موفقیت دراز مدت ایمپلنت به این موضوع بستگی دارد که فرد بتواند به درستی عوامل مختلف خطرساز در این نوع درمان را مدیریت کند.(مثل دیابت کنترل نشده، سابقه بیماری پریودنتال و …).
بیماران باید به طور کامل از تاثیر این عوامل خطر برموفقیت یا بقای ایمپلنت ها آگاه باشند و این که چگونه این عوامل می توانند برای بهینه سازی روند درمان مدیریت شوند.
نرخ موفقیت و نرخ بقا:
موفقیت زمانی معنا پیدا می کند، که وقتی بازبینی دوباره ایمپلنت توسط جراح اتفاق افتاد، بعد از آنالیز، درد و تحلیل استخوان و یا عوارضی مثل پری ایمپلنت وجود نداشته باشد.
نرخ کامل موفقیت و بقا دارای توافق کلی نیست و مطالعات مختلف با استفاده از معیارهای مختلف گزارش می شوند که مقایسه مستقیم موفقیت را غیرممکن می سازند.
نرخ بقای ایمپلنت های دندانی بعد از ۱۵ سال، ۹۰ درصد میزان موفقیت را گزارش کرده اند.
بررسی های سیستماتیک هیچ گونه تفاوت قابل توجهی بین نرخ بقای سیستم های ایمپلنت شان نمی دهد.
این موضوع اهمیت دارد که بدانید بقا ایمپلنت همان موفقیت ایمپلنت نیست، مشکلاتی طی بلند مدت ممکن است اتفاق بیفتد، مشکلات بلند مدت ، مشکلات بیولوژیکی مانند تورم، و یا مکانیکی مانند: شکست پیچ ایمپلنت که جزئ دسته بندی نرخ بقا نمی باشند.
مطالعات نشان می دهد که پروتزهای ایمپلنت که در طولانی مدت استفاده می شوند مانند پروتزهای اوردنچر و پل های دندان مستعد مشکلات مکانیکی می شوند.
بنابراین یک برنامه نظارت درست جهت اطمینان از بقای طولانی مدت و موفقیت در درمان ایمپلنت ضروری است.
فاکتورهای خطرساز که برروی مدیریت متقاضی ایمپلنت و پیش بینی های آن موثر است:
هر بیمار یک شخص منحصر بفرد با نیازهای مختلف از لحاظ عملکردوکاربرد می باشد، تجزیه و تحلیل خطر باید بخشی از روند تصمیم گیری جراح در طی طرح درمان باشد.
گفته شده یک جراح ایمپلنتولوژیست قبل از نهایی کردن طرح درمان باید ۶۰ عامل خطر در طول درمان را ارزیابی کند.
تجربه و آموزش متخصص بالینی و همچنین انتظارات بیمارو محدودیت های زمانی و مالی باید در آنالیز عوامل خطرساز گنجانده شود.
فاکتورهای خطرساز برای بیمار می تواند عوامل سیستماتیک و local باشد، بیماری های سیستمیک مثل: دیابت کنترل نشده، بیماری های خودایمنی یا داروهای خاص مانند bisphosphonate ها.
Local : رادیوتراپی،سیگارکشیدن، کیفیت ضعیف استخوان و چگالی پایین استخوان ، تحلیل لثه و….
در طول دو دهه گذشته بسیاری از اصلاحات جهت بهبود موفقیت دراز مدت ایمپلنت ها انجام شده است، امروزه ۱۳۰۰ نوع ایمپلنت دندانی در دسترس می باشد که درمواردی مثل شکل،اندازه، طول، ویژگی های سطحی و پوشش های مختلف متفاوت هستند.
اما هنوز هم مطالعات در این حوزه ادامه دارد تا نرخ موفقیت طولانی مدت در کاشت انواع ایمپلنت به نزدیک ۱۰۰ برسد