خصوصا قراردان ایمپلنت در ناحیه فک بالا ، به دلیل افزایش ارتفاع و عرض و حجم استخوانی دشوار به نظر می رسد .
محققین با استفاده از مش تیتانیومی از مشکلات احتمالی در این ناحیه جلوگیری کردند.
تکنولوژی جدید کاشت ایمپلنت در طول چند دهه گذشته تا حد زیادی پیشرفت کرده است، و دانشمندان به دنبال روش های موثرتری هستند . هر گاه شخصی به دلایلی مثل ضربه یا بیماری دندان های خود را از دست بدهد ، به این دلیل که استخوان ها تحلیل می روند امکان قرارگیری دندان مصنوعی بر پایه ایمپلنت و یا کاشت ایمپلنت، دشوار یا غیر ممکن می باشد. برای جلوگیری از این مشکل یک نوع جراحی به جهت پیوند استخوان انجام می شود که استخوان تحلیل رفته از این طریق جایگزین می شود. و می تواند از ایمپلنت که در فک قرار داده خواهد شد پشتیبانی و حمایت کند. به همین منظور اغلب تیتانیوم مش به عنوان چادری برروی بخشی که پیوند استخوان انجام شده است قرار می گیرد تا شکل و حجم استخوان را زمانی که رشد خواهد کرد حفظ کند. شبکه تیتانیوم اغلب می تواند زمان بر و چالش برانگیز باشد، و می تواند بافت نرم دهان را تحریک کند.
به عنوان نمونه دانشمندان با بیماری مواجه شدند که تعدادی از دندان های قدامی خود را از دست داده بود و این باعث نقص بزرگی در استخوان فک شده تحلیل زیادی از فک را به دنبال داشت. متخصصان تصمیم گرفتند ابتدا درمان را با پیوند استخوان آغاز کنند و پس از آن ایمپلنت های دندانی را به جهت جایگزینی دندان از دست رفته جایگزین کنند.
در ابتدا یک مدل سه بعدی مجازی از دهان بیمار و نقص استخوانی تهیه شد، سپس با یک برنامه کامپیوتری موقعیت صحیح قرارگیری پیوند استخوان بر اساس محل قرارگیری ایمپلنت مشخص شد.
سپس مدل توسط پرینتر سه بعدی چاپ شد و مش یا شبکه تیتانیوم متناسب با موقعیت و حجم استخوان مورد نظر ساخته شد، سپس این مش ساخته شده را همراه با استخوانی که از دور دهان به منظور پیوند برداشته بودند در محل پیوند با پیچ ثابت کردند.
دانشمندان با استفاده از مش تیتانیوم توانستند از مقدار حجم پیوندی مورد نیاز به جهت بر طرف کردن نقص استخوانی اطمینان حاصل کنند. همچنین آن ها برای بهبود و ترمیم زخم و ثبات استخوان از فیبرین غنی از پلاکت استفاده کردند.
در سال های اخیر برنامه ریزی سه بعدی محبوب تر شده است، این تکنیک باعث افزایش دقت در مشخص نمودن نقص استخوانی و موقعیت دقیق مش می شود.
با استفاده از مش تیتانیوم زمان جراحی کاهش یافته و محل دقیق جایگزینی دندان تشخیص داده می شود.