کاشت ایمپلنت برای افراد مبتلا به بیماری ای دی ممنوع نمی باشد.
بلکه ریسک احتمال پس زدن ایمپلنت در آن ها نسبت به افراد دیگر بیشتر نمیباشد.
از طرفی باید درنظر داشت که رشد جمجه بر عملکرد ایمپلنت تاثیرگذار می باشد.
ED ترکیبی از چندین بیماری ژنتیکی است. این بیماری نقص مادرزادی در ۲ یا چندین اندام است.
این بیماری از هر ۱۰۰۰۰۰نفر در یک نفر اتفاق می افتد، تقریبا ۱۳۲ بیماری ارثی مرتبط با ED کشف شده است. این بیماری معمولا بر روی مو، دندان، ناخن، غدد عروقی و ساختار جمجمه و انگشتان اثر می گذارد.
در ناحیه فک و دهان سرعت رشد فک ها را کم می کند، رشد نواحی مرزی لثه را کاهش می دهد.
در این بیماری ترشح بزاق محدود می شود، و دندان ها نیز بد شکل و بد ریخت می شود، این بیماران یا بخشی از دندان ها را ندارند (۶ تا یا بیشتر) یا کل دندان ها را. در این موارد از پروتز متحرک استفاده می شود. اگر مقدار استخوان فک کافی باشد، پروتز متحرک بر پایه ایمپلنت درمان مناسبی برای این افراد می باشد، نداشتن دندان در این افراد مادرزادی است به همین دلیل است که کاشت ایمپلنت مطرح می شود. موضوع دیگری که بسیار اهمیت دارد این است که رشد جمجمه بر عملکرد ایمپلنت اثر می گذارد، هدف از این پژوهش این است که درصد موفقیت و نتیجه کاشت ایمپلنت در این بیماران بررسی شود. به این منظور ۹۰ مقاله مرتبط بررسی شد که در آن ۱۴۷۲ ایمپلنت برای ۲۲۸ بیمار کاشته شده بود، میانگین سنی بیماران بین ۲ سال تا ۵۶ سال بود.
معمولا کاشت دندان پس از پایان سن رشد انجام می شود. چون ایمپلنت با رشد عمودی و تغییر شکل استخوان سازگاری ندارد. کمبود بزاق در این بیماران باعث خشک شدن مخاط دهان فرد می شود و این موضوع برای بیمارانی از پروتز متحرک استفاده می کنند مشکل ایجاد می کند.
بعضی پزشکان توصیه می کنند بیماران ED قبل از پایان سن رشد اقدام به کاشت ایمپلنت کنند . پژوهش ها نشان داده است که کودکانی که بیماری ED دارند بین ۵ تا ۷ درصد دچار شکست ایمپلنت می شوند که این اتفاق بین ۵۲ تا ۷۰ ماه اتفاق می افتد.
نرخ عدم موفقیت بین افراد بزرگسال از کودکان کمتر بود. میزان عدم موفقیت آن مشابه افرادی است که سالم هستند. نداشتن دندان به صورت مادرزادی باعث تحلیل استخوان شده و منجر به محدودیت درمان با ایمپلنت می شود.
بیش تر پژوهش ها در این زمینه در مقیاس کوچک و در بازه زمانی کوتاه بودند. مطمئنا بررسی در بازه های طولانی تر میزان موفقیت را پایین می آورد.
بهترین زمان برای کاشت ایمپلنت کودکان همچنان مورد بحث است.بازسازی دهان جوانانی که دچار این بیماری هستند و دندان های بسیار کمی دارند به جویدن آن ها کمک می کند، کیفیت زندگی و اعتماد بنفس آن ها را افزایش می دهد و جایگاه بهتری در جامعه پیدا می کنند. این پژوهش نشان می دهد در یک بازه زمانی متوسط، کاشت ایمپلنت برای این بیماران موفقیت بالایی را به دنبال دارد. اما متخصصان باید این نکته را در نظر داشته باشند که سن کاشت ایمپلنت بسیار مهم است. چرا که ایمپلنت ها در فرآیند رشد شرکت نمی کنند و همین موضوع منجر به انسداد ایمپلنت در این بازه زمانی می شود.
در نهایت به این نتیجه رسیدیم که کاشت ایمپلنت در بیماران ED میزان موفقیت بالایی دارد