زیست سازگاری از جمله عوامل مهم در کاشت ایمپپلنت های دندانی می باشد چراکه ممکن است فلز تیتانیوم آلرژی زا باشد .
حساسیت به فلز تیتانیوم در موارد نادر اتفاق می افتد.
چراکه تیتانیوم نه تنها عنصر شیمیای قوی است بلکه از نظر زیست سازگاری با محیط بسیار بالا است.
فلز تیتانیوم ایمپلنت دندانی ،یون های فلزی تولید می کند که این ها ممکن است منجر به التهاب در افراد حساس شود.
کاشت ایمپلنت برای افراد مبتلا به بیماری ای دی ممنوع نمی باشد.
بلکه ریسک احتمال پس زدن ایمپلنت در آن ها نسبت به افراد دیگر بیشتر نمیباشد.
از طرفی باید درنظر داشت که رشد جمجه بر عملکرد ایمپلنت تاثیرگذار می باشد.
کاشت دندان به روش ایمپلنت سنتی امکان راحت غذاخوردن را از افراد سلب کرده است .
به همین منظور امروزه از روش کاشت ایمپلنت فوری و یک روزه بهره می بریم .
در این روش در همان روز که پایه ایمپلنت در فک قرار میگیرد ،اباتمنت بسته شده و روکش نهایی نیز به بیمار تحویل داده می شود.
کمیت استخوان از جمله موارد تعیین کننده جهت موفقیت درمان ایمپلنت میباشد .
در برخی بیماران به دلیل وجود عفونت و ضایعات پاتوبیولوژیک و از دست دادن طولانی مدت دندان ،استخوان فک از شرایط مناسبی برخوردار نمیباشد.
بنابراین بازسازی استخوان جهت آماده سازی وضعیت مطلوب استخوان در درمان های ایمپلنت امری ضروری است.
