اباتمنت به عنوان قسمتی اصلی در پروتز است که وظیفه اتصال ایمپلنت و پروتز را به عهده دارد.
نوعی از اباتمنت ها ،اباتمنت های کاستومایز میباشد که بعد از اباتمنت های پیچ شونده عمومیت پیدا کردند.
تغییرات در طراحی اباتمنت باید به صورتی باشد که بین بازسازی دندانها ، ایمپلنت و بافت نرم هماهنگی ایجاد شود.
تغییرات در طراحی اباتمنت مثل استفاده از اباتمنت که دارای تقارن در قسمت سابجینجیوال است، ودارای پلت فرمی که جهت افزایش ثبات بافت نرم و همچنین حفاظت از استخوان زیرین مورد استفاده قرار می گیرد. فاز تجدید نظر باید با دقت انجام شود تا بین بازسازی دندان ها، ایمپلنت و بافت نرم هماهنگی ایجاد شود.
اکثر استراتژی های اخیر درباره تجدید نظر در حوزه زیبایی، قراردادن اباتمنت نهایی در هنگام جراحی است.
اباتمنت پیش ساخته که جدیدا در دسترس هستند به جراح یا دندانپزشک ترمیمی این اجازه را می دهد تا به اصلاح سرپایی و تکمیل درمان بپردازد.
استفاده از اباتمنت های زیرکونیومی پیش ساخته در subgingivalسلامت بافت را تضمین می کند و باعث سازگاری زیستی بافت اباتمنت می شود. به دلیل رنگ سفید زیرکونیا، از لحاظ زیبایی شناختی نتیجه مطلوبی در حاشیه لثه به دست می آید، همچنین زیرکونیا نسبت به تیتانیوم بافت نرم تری دارد و در نتیجه همبستگی خوبی بین بافت نرم و ایمپلنت ایجاد می شود.
به طور عمومی در دوره ی اول پس از جراحی، ترمیم موقت در موقعیت فوق العاده توسط زیرکونیا انجام می شود، همانطور که گفته شد پایه زیرکونیوم دارای سازگاری مطلوب زیستی و ظرفیت مناسبی جهت جلوگیری از بیوفیلم باکتریایی پس از کاشت دندان می باشد ، آمادگی اباتمنت بلندتر نسبت به اباتمنت کوتاه تر بیش تر می باشد، افزایش ارتفاع باعث افزایش سطح شده و مقاومت در برابر نیروهای جانبی افزایش می یابد.
Post abutment:
این اباتمنت بر روی ایمپلنت و یا داخل ایمپلنت پیچ می شود و برای پروتز دندان به عنوان پایه مورد استفاده قرار می گیرد.
Ball abutment:
نوعی اباتمنت پیش ساخته که به عنوان پشتیبان اوردنچر مورد استفاده قرار می گیرد، این نوع اباتمنت دارای ارتفاع های مختلف می باشد، بال اباتمنت به صورت o-ring و nylon inserts می باشد
Locator abutment:
نوعی از اباتمنت های پیش ساخته که برای پشتیبانی از اوردنچرهای متکی بر ایمپلنت یا بخشی از دنچر کاربرد دارند.
دارای ارتفاع های مختلف و کدهای رنگی جهت کاربردهای مختلف می باشند.