استفاده از ایمپلنت های دندانی ,به عنوان روشی که نتایج زیبایی چشمگیری دارد،نسبت به سایر روش هاارجحیت خواهد داشت.
گاهی طراحی بد پروتز های دندانی باعث فشار بیشتر به پایه ایمپلنت گشته که خود عدم موفقیت زود هنگام ایمپلنت را منجر می شود.
محققین دندانپزشکی احتمال شکست این درمان را به موارد گوناگونی وابسته دانسته اند که به بررسی آنها پرداخته ایم.
از آنجایی که پوکی استخوان باعث کم تراکم شدن استخوان می شود.
برای کاشت ایمپلنت در بیمارانی که از پوکی استخوان نوع اول رنج می برند،محدودیت هایی وجود خواهد داشت .
ولی در بعضی از شرایط دندانپزشک نمی تواند این درمان را به بیمار توصیه کند.
به همین منظور در ادامه پژوهشی در این خصوص گرد آوری گردیده است.
امروزه با به کارگیری این فناوری ،مدل های حجمی و سه بعدی در دسترس پزشکان قرار گرفته و از این مدل ها در طراحی محل صحیح قرارگیری ایمپلنت استفاده میشود.
ساخت چنین راهنمای سه بعدی به خطاهای مشابه نمونه تجاری وابسته بوده با این تفاوت که امروزه متخصصین اهمیت زیادی به اینگونه خطاها نمی دهند.
پلاک دندانی لایه نازکی از باکتر بوده که بر روی دندان ها میچسب و در طولاتی اگر سطح ایمپلنت و دندان تمیز نشود دچار پوسیدگی دندانی و شکست درمان ایمپلنت خواهد بود.
حضور لایه های نازک باکتری روی سطح ایمپلنت اصلی ترین عامل تشکیل این نوع پلاک شده که لایه برداری تنها راه درمان برداشتن آن است.
استفاده از پروتز دندان یکی از راه های درمان برای زمانی است که تعداد زیادی دندان از دست رفته باشد.
قبل از تصمیم گیری برای انتخاب نوع نگه داری ،نیازمند اطلاعات شخصی در فضای عمومی هستیم.
این فاصله در واقعا به پزشک اطلاع میدهد که چه قدر فضا برای قرارگیری صفحه پروتز وجود داردو همچنین اتصالات مصرفی را انتخاب میکند.
علم دندانپزشکی زیبایی علمی فراتر از دندانپزشکی میاشد.
در کنار کلیه عوامل از جمله شناخت مواد در اصول کار دندانپزشکی باید با علم زیبایی آسنا بود.
خطوط لبخند هر بیمار هنگام صحبت کردن ،خندیدن به دسته های متوسط و بزرگ تقسیم بندی شده و با استفاده از تصاویر رادیوگرافی میتوان فاصله قسمت پهن ایمپلنت و تاج دندانی را اندازه گیری کرد.
