پیوند استخوان ایمپلنت های دندانی به منظور بازگردانی استخوان های از دست رفته است و همچنین رشد استخوان مجدد نیز میباشد.
پیوند استخوان با بلوک های استخوانی فرد دیگر نیز باعث افزایش تولید استخوان جدید و افزایش سرعت ادغام ایمپلنت و استخوان را به همراه دارد.
همچنین در این روش امکان دسترسی یه ترکیب در صد استخوان وجود دارد.
در این پژوهش قصد داریم به بررسی چگونگی توزیع تنش و بیشینه تنش در مجموعه ایمپلنت و استخوان فک بپردازیم.
به طوریکه در اثر فشار های زیادی که بین ایمپلنت و استخوان وجود دارد ،امکان ایجاد التهاب و عدم موفقیت وجود خواهد داشت .
در این بررسی شکل پیچیده استخوان و نوع بافت نیز مدنظر گرفته شده است.
ایمپلنت های دندانی از طریق روش های جراحی در زیر لثه استخوان فک قرار داده می شود.
آشکار است بیماری هایی که به تحلیل استخوان فک بیمار منجر می شود،طول عمر ایمپلنت های دندانی را دستخوش تغییر قرار می دهند.
یکی از این بیماری ها تومورهای دهانی می باشد که قبل از کاشت ایمپلنت باید از طریق جراحی و بااستفاده از فیبولا فلپ برداشه شود و سپس کاشت ایمپلنت صورت گیرد.
