درکاشت ایمپلنت دندانی باید فرد از لثه های سالمی برخوردار باشد تا جراحی ایمپلنت با موفقیت انجام شود.
درحالی که امروزه با ظهور تکنولوژی در حوزه ایمپلنتولوژی می توان با به کارگیری سرجیکال گاید های پیسرفته درصد موفقیت این درمان را افزایش بخشید.
چراکه همانطور که از نام آن ها پیداست ،استفاده از آنها روشی قابل اعتماد و ایمن را برای قراگیری ایمپلنت های دندانی به وجود می آورد.
استفاده از راهنمای جراحی در کاشت ایمپلنت در حال افزایش است و به متخصصان کمک می کند دقت بالاتری در جراحی پیچیده داشته باشند، همچنین در جراحی های کاشت ایمپلنت فوری نیز بسیار کاربردی هستند.
از جمله ویژگی های راهنمای ایده آل دقت آن است، علاوه بر آن قابلیت جابجایی، نگهداری و تمیز کردن را نیز دارا می باشند، راهنما نباید اختلالی در دید پزشک هنگام معاینه ایجاد کند، در نهایت هزینه جراحی با آن نباید خیلی بالا باشد. این راهنماها از جنس رزین هستند و حفره هایی در بدنه خود دارند . در این حفره ها sleeve ها با قطرهای مختلف قرار می گیرند تا دریل کردن مطلوب باشد.
در این پژوهش قصد داریم از مدل جدیدی در بین راهنماها استفاده کنیم و تجربیات حاصل از جراحی ۳۵ نفر را با شما در میان بگذاریم.
برای تهیه قالب از ناحیه ای که دندان ندارد tray قالب گیری استفاده می کنیم که روی آن یک قطعه پلاستیکی لگو چسبیده است.
این قطعه پلاستیکی در قسمت جلویی tray قالب گیری قرار می گیرد، اگر بی دندانی در ناحیه عقبی باشد یک قطعه دیگر پلاستیکی به tray قالب گیری اضافه می شود، قالب ها از موادی بر پایه پلی اتر تهیه می شوند که با گذر زمان دقیق و پایدار هستند، چنانچه بیمار کاملا بی دندان باشد بلوک رزینی به tray قالب گیری وصل می شود تا در نواحی عقبی از حرکت در هنگام تشعشع اشعه ایکس جلوگیری کنند. علاوه بر این حداکثر مقدار باز شدن دهان با روی هم چیدن این قطعات پلاستیکی و شمردن آن ها اندازه گیری می شود.سپس از فک بیمار هنگام گاز گرفتن قالب، تصویر CBCT تهیه می شود. فایل DICOM به شرکت سازنده راهنماهای جراحی ارسال می شود، اگر میزان استخوان کافی برای کاشت ایمپلنت وجود داشته باشد، متخصصان نیاز به اطلاعات دیگری برای ساختار راهنما دارند، این اطلاعات شامل برند ایمپلنت، ویژگی های پروتز نهایی ( پروتزی که با پیچ یا چسب نگه داشته می شود)، (نوع جراحی که به صورت کاشت فوری است یا با تاخیر) . پس از اطلاع از موقعیت، قطر، محورها و ابعاد ایمپلنت، شرکت سازنده اقدام به ساخت راهنما می کند که این کار تقریبا ۳ هفته طول می کشد. این راهنما دارای انشعاباتی است که طول های مختلف دارند همچنین در اطراف دریل، ۲ چنگال وجود دارد که داخل لوله های راهنما قرار می گیرند تا دقت دریل کردن بالا برود . مته ای که استخوان را سوراخ می کند با بیش ترین دقت کار می کند . نفوذ دریل ها نیز با ارتفاع چنگال ها کنترل می شود.
در این پژوهش ۶۷ ایمپلنت برای ۳۵ بیمار با این روش کاشته شد. کاشت ایمپلنت ها بسته به محدودیت های بیمار شامل ۱ مرحله ای و دو مرحله ای، با برش لثه و بدون برش لثه ، فوری و با تاخیر بود.
اما مزایای این راهنماهای جراحی نسبت به نمونه های قبلی چیست؟
در فاز اول فقط از tray قالب گیری استفاده می شود و نیاز به تهیه راهنمای رادیولوژیکی نیست.
این سیستم مقدار باز شدن دهان بیمار را در نظر می گیرد چرا که ارتفاع زیاد راهنماهای جراحی قبلی باعث اختلال در دریل کردن و خطا در سیستم می شد.
طراحی منحصر بفرد این راهنما باعث می شود اصطکاک دریل وجود نداشته باشد و دید بهتری هنگام جراحی داشته باشیم.
در سیستم پوآر آب هنگام کاشت دندان اختلالی ایجاد نمی کند.
این سیستم از نظر تعامل و مکان یابی بسیار ایده آل است. همچنین جنس تیتانیومی آن از لحاظ استحکام نسبت به نمونه رزینی بسیار محکم تر است. در مواردی که دوبار جراحی انجام می شود، دسترسی به نواحی بی دندانی با این راهنما بسیار راحت تر است.
زمانی که برش لثه انجام می شود بین فرآیندهای مختلف دریل نیاز به تعویض راهنما نیست.
با توجه به طراحی خاص آن احتمالا خطا در موقعیت و محور ایمپلنت بسیار کم است.
مزیت دیگر این راهنما این است که از این راهنما برای همه برند های ایمپلنت می توان استفاده کرد . همچنین با این راهنما از دریل های مختلف مثلا دریل مخروطی شکل می توان استفاده کرد بدون آنکه دقت کار کم شود.
هزینه کلی ساخت این راهنما نیز به تعداد ایمپلنت ها بستگی دارد.
در نهایت باید گفت این سیستم نسبت به دیگر مدل ها برتری بسیاری دارد و پیشرفت چشم گیری را در راهنماهای جراحی ایمپلنت به همراه داشته است.