با توجه به نتایج کلینیکی به دست آمده نرخ موفقیت ایمپلنت های نفوذ کننده به داخل سینوس ربطی به میزان ورود نداشته و عوارض رادیولوژیکی نیز به همراه ندارد.
از طرفی روش های درمانی زیادی با هدف رفع این مشکلات احتمالی وجود داشته که یکی از این روش ها استفاده از ایمپلنت های تریگویید است .
کاشت دندان به روش ایمپلنت سنتی امکان راحت غذاخوردن را از افراد سلب کرده است .
به همین منظور امروزه از روش کاشت ایمپلنت فوری و یک روزه بهره می بریم .
در این روش در همان روز که پایه ایمپلنت در فک قرار میگیرد ،اباتمنت بسته شده و روکش نهایی نیز به بیمار تحویل داده می شود.
سطوح زبر باعث تحریک رشد سلول های استخوانی می گردد.
به طور کلی موفولوژی ایمپلنت های دندانی ،بر سوخت و ساز استخوانی نیز تاثیرگذار است .
سطوح سند بلاست شده در مقایسه با سایر نمونه ها کمترین سمیت و بیشترین چسبندگی را از خود نشان داده اند.
در این مقاله به منظور بررسی چسبندگی سلولی به مقایسه انواع سطوح کاشت ایمپلنت پرداخته ایم.
.تصور عارضه ای به نام بی دندانی سخت به نظر می رسد ،اما بنا به دلیلی افراد یک یا چند دندان خود را از دست داده اند
در این پژوهش شما را با انواع روش های کاشت دندان و شرایط و مزایا و معایب هر یک از آن ها آشنا خواهیم کرد.
جدیدترین روش جایگزین کپی برداری شده از دندان اصلی است.
و بلافاصله بعد از برداشتن دندان اصلی بدون دریل کردن جایگزین می شود.
از جمله خواص مکانیکی مواد نانو،مدول یانگ پایین آن و نزدیکی به مدول یانگ استخوان بوده که با اعمال تغییراتی در سطح ،خاصیت نانویی پیدا کرده و افزایش مقاومت مقابل خوردگی و سایش و فعالیت های زیستی را به همراه خواهد داشت.
از جمله سرامیک اصلی،هیروکسی آپاتیت بوده که جایگزین امیدبخش در فرآیند جوش خوردن استخوان محسوب می شود.
جراحی ایمپلنت دندانی در صورتی موفق آمیز خواهد بود که پس از آن توصیه هایی که پزشک معالج برای هر فرد تجویز می کند،با دقت رعایت شود.
تا 24 ساعت پس از جراحی خونریزی طبیعی است.
به منظور کنترل آن باید گاز استریل در ناحیه جراحی قرار داده شده و از دستکاری زخم و بخیه دوری شود.
اولین مرحله کاشت ایمپلنت دندانی ،بررسی دهان و فک میباشد.
چراکه دسترسی به این اطلاعات ،به تشخیص نحوه قرار دادن ایمپلنت کمک میکند.
باتوجه به شرایط کلینیکی فرد از جراحی مورد نظر استفاده میشود.
به طوریکه ابتدا یک شکاف در لثه ایجاد شده و سپس به وسیله دریل های مخصوص محل کاشت ایمپلنت شکل داده میشود.
در ادامه به شرح کامل این مراحل میپردازیم.
براساس شرایط استخوانی هنگام کشیدن دندان ،دو پروتکل درمانی وجود دارد.
1.ایممپلنت گذاری دندان با تاخیر
2.ایمپلنت گذاری همزمان با کشیدن دندان
در مرحله نخست فیکسچر قرار گرفته و پیوند فیکسچر با فک به جندین ماه نیاز است.
پس از گذشت سه الی شش ماه پروتز به صورت ثابت و یا به صورت متحرک روی آن قرار میگیرد.
پروتز متحرک به شکل دگمه فشاری بوده و از استقامت بالاتری از حالت عادی مباشد.
اثربخشی کاشت ایمپلنت ها نیازمند آن بوده که به خوبی به استخوان فک متصل شود در غیر این صورت نیاز به تقویت و بهبود استخوان در محل کاشت دندان میباشد.
این روند درمانی انواع مختلفی دارد.
استخوان برآمدگی فک ،پایه ی استخوان گونه،استخوان لگن و جمجمه از جمله موارد استفاده در تقویت استخوان میباشد.
در این روش زمان کمتری نسبت به استخوان جایگزین نیاز میباشد.
امروزه با به کارگیری این فناوری ،مدل های حجمی و سه بعدی در دسترس پزشکان قرار گرفته و از این مدل ها در طراحی محل صحیح قرارگیری ایمپلنت استفاده میشود.
ساخت چنین راهنمای سه بعدی به خطاهای مشابه نمونه تجاری وابسته بوده با این تفاوت که امروزه متخصصین اهمیت زیادی به اینگونه خطاها نمی دهند.
