
آنتی بیوتیک ها علاوه بر اینکه خطی دفاعی در برابر عفونت ها محسوب می شوند، گاهی منجر به عوارض جانبی ناخوشایندی نیز می شوند.
زیرا باعث تقویت باکتری و عفونت های وجشتناک می شوند.
از طرفی می دانید باوجود راه درمانی متفاوت ،اگر ایمپلنت کاشته شده دچار عفونت شود باید حتما ایمپلنت خارج شود که این امر نارضایتی بیمار و دشواری برای جراح به همراه دارد.
با توجه به نتایج کلینیکی به دست آمده نرخ موفقیت ایمپلنت های نفوذ کننده به داخل سینوس ربطی به میزان ورود نداشته و عوارض رادیولوژیکی نیز به همراه ندارد.
از طرفی روش های درمانی زیادی با هدف رفع این مشکلات احتمالی وجود داشته که یکی از این روش ها استفاده از ایمپلنت های تریگویید است .
روش های مختلفی به منظور افزایش استخوان سازی وجود دارد که یکی از این روش ها کاربرد ژل هیالورونیک اسید است.
طبق پزوهش هایی که به منظور تاثیرات این اسید روی بهبود استخوان انجام شده ،نشان داده شده که هیالورونیک اسید با جرم مولکولی بالا به شکل قابل توجهی در رشد استخوان به صورت موضعی اثربخش است.
در اکثر موارد ایمپلنت انتخاب اول برای جایگزین دندان از دست رفته میباشد.
اخیرا روش های عینی برای ارزیابی زیبایی ایمپلنت ارائه شده است . باید در نظر داشت که بافت های نگه دارنده ایمپلنت دندانی به میزان کافی و سالم باشند.
هر چند هدف ایمپلنت ؛جایگزین دندان از دست رفته است اما یکی از جنبه های کاربردی آن زیبایی میباشد.
کمیت استخوان از جمله موارد تعیین کننده جهت موفقیت درمان ایمپلنت میباشد .
در برخی بیماران به دلیل وجود عفونت و ضایعات پاتوبیولوژیک و از دست دادن طولانی مدت دندان ،استخوان فک از شرایط مناسبی برخوردار نمیباشد.
بنابراین بازسازی استخوان جهت آماده سازی وضعیت مطلوب استخوان در درمان های ایمپلنت امری ضروری است.