یکی از درمان های دندانپزشکی، کاشت ایمپلنت می باشد که جایگزین دائمی دندان از دست رفته می باشد، اما باید توجه داشت که ایمپلنت ممکن است مشکلاتی مثل عفونت ایجاد کند.

بعضی از ایمپلنت های قرار داده شده در دهان به دلیل عفونت های ناشی از حمله باکتری ها از دهان خارج می شود و ایمپلنت جدید جایگزین آن می شود . در آینده از این عفونت ها به وسیله پوشش جدید پلاسمای ایمپلنت که باعث تخریب پاتوژن ها به وسیله ی یون های نقره می شود جلوگیری می شود.

عفونت باکتریایی یک ایمپلنت دندانی یک عارضه سخت است، چون امکان انحطاط استخوان فک تا حد زیادی افزایش می یابد. یک ریشه مصنوعی مثل ایمپلنت می تواند مورد حمله عوامل بیماری زای عفونی قرار گیرد یا توسط مکانیزم های دفاعی سلول های بدن پشتیبانی شود، اگر باکتری برنده شده و بتواند بر مکانیزم های دفاعی غلبه کند ، بر روی تیتانیوم یک بیو فیلم ایجاد می کنند تا از این طریق از خود دربرابر آنتی بیوتیک ها محافظت کنند،وقتی یک ایمپلنت توسط باکتری ها محاصره می شود ، باعث ایجاد واکنش التهابی می شود که در نهایت آتروفی (تحلیل) استخوان ایجاد می کند.برای کاهش خطر عفونت و بهبود اثر بخشی محققان در موسسه فناوری تولید و مواد پیشرفته IFA نوع جدیدی از پوشش ایمپلنت را توسعه داده اند . این پوشش به کاهش رشد باکتری ها کمک می کند و باعث ماندگاری ایمپلنت به مدت طولانی شده که یک پیوند دائمی و موثری را با استخوان فک به وجود می آورد.

روند کار به این صورت است که محققان نانو ذرات نقره را در پوشش با لایه پلیمری نازک که فقط ۱۰۰ نانومتر ضخامت دارد ، ادغام کرده اند، نانو ذرات نقره در طول یک دوره حدودا چند هفته ای حل می شوند و با گذشت زمان به طور مداوم مقادیر کمی از یون نقره که خاصیت ضدمیکروبی دارد آزاد می شود و در نتیجه باکتری ها از بین می روند.

ساختار dentaplas

ساختار دنتا پلاس متشکل از سه لایه با دولایه پلیمری در اطراف یک لایه مرکزی نقره ایجاد شده است. در این ساختار یک مخزن بیوسیستی تشکیل شده و بیرونی ترین لایه ، یون ها را آزاد می کند.

شخص توسعه دهنده می گوید: این طراحی بسیار پر اهمیت است زیرا از تماس مستقیم بین بافت و ذرات نقره جلوگیری می شود که در هنگام آزاد شدن نقره، مشکلی ایجاد نشود چون این ذرات می توانند سمی باشند.

محققان می توانند غلظت نقره و ضخامت لایه ها و میزان تخلخل را کنترل کنند، این کار به یون های نقره اجازه می دهد تا با بیرونی ترین لایه پلیمری طی زمان تعیین شده به طور مناسبی ادغام شوند ، هنگامی که مخزن نقره فرسوده شد دیگر یون نقره آزاد نمی شود در نتیجه از اثرات سمی طولانی مدت جلوگیری می شود.

ایمپلنت های تولید شده با این ویژگی مورد آزمایش قرار گرفتند و نتیجه حاصله نشان داد که این ایمپلنت ها نه تنها خاصیت ضد میکروبی دارند ، بلکه سازگار با محیط زیست و خاصیت استریل کننده نیز دارند.